Dag 15. Malvik naar Fagernes, 446 km

Lekker vroeg uit de 'veren', de lucht was geklaard en de tent nagenoeg droog. Vandaag een lange rit in de planning. De laatste week is begonnen en moet zoetjes aan aan de terugreis gedacht worden. Een dubbel gevoel; ik voel me super in mijn element met/tijdens deze toer. Van de andere kant ook fijn om weer naar huis te gaan. Mijn lief zit ook al die weken alleen thuis en gaan we half juli (over 3-4 weken) nog heerlijk met de caravan weg. Kijk ik ook echt naar uit.

Vanmorgen al om 8.00 uur vertrokken, maar daarvoor natuurlijk eerst een felicitatie-app gestuurd naar onze Kristel en Wendy, die vandaag allebei jarig zijn. "Hiep, hiep, hoera !!! !!!". Vroeg vertrokken dus, de eerste 80 km was het nog erg druk op de weg (E6), allemaal het gevolg van de grote stad Trondheim waar hier alles om draait. Daarna een stuk rustiger en wederom een prachtige natuur. Eigenlijk zou je van elke nieuwe beleving een foto willen maken maar dat gaat nou eenmaal niet. Je moet het zien om het te geloven. Dit land is een echte aanrader voor iedereen. Nu dus lekker droog met zonnetje erbij. Gevoelstemperatuur 20°C+. Route uitgestippeld die uiteindelijk van de doorgaande weg af gaat. Bij Otta de "snel"weg af naar de #15 en van daar uit naar de #51. Dat is een route die dwars over meerdere bergketens gaat. Nou woorden schieten tekort hoe uitbundig en schitterend deze omgeving is. Dwars door bossen en langs weilanden, prachtige vergezichten en superbochten om de weg te kunnen blijven volgen. De weg #15 is 127 km lang en is in 3 delen te beschrijven; naar boven als gezegd door zeer bosrijk gebied, boven een hoogvlakte voorzien van sneeuwvelden en ogend als een maanlandschap, ook nog eens heel vochtig door de wolken die hier 'laag' hangen en waar je doorheen moet. Het derde deel is de afdaling door dorpjes en langs weilanden met soms zelfs schaapjes langs en op de weg. Elk deel munt uit door zijn 'eentonigheid', steeds weer repeterende situatie (veel van hetzelfde) en past dit perfect bij de "Canto Ostinato" van Simon ten Holt (vallend in de categorie 'minimal music'), welke CD ik tijdens deze rit had opstaan, ook steeds weer repeterend pianospel met elk deel z'n eigen karakter. Zo dit lyrisch verslag beëindig ik hiermee, want beneden aangekomen regende het voor de afwisseling weer eens pijpestelen (maar als je belangstelling hebt voor deze muziek, wil ik het je graag laten horen).

Ik wilde eigenlijk doorgaan tot Geilo (what's in the name) echter ben gestopt in Fargernes, zo'n 100 km eerder, en dat voornamelijk vanwege de regen. De vooruitzichten voor morgen zijn overigens ook niet zo denderend. Vrijdag zou het weer droog moeten zijn. Door deze hele situatie en natuurlijk vanwege de heugelijke verjaardagen van Kristel en Wendy, heb ik me hier getracteerd op een (veel te dure?) hut. Ik heb weinig zin in deze nattigheid mijn tentje op te zetten. Nu ook comfortabel om mijn verslag bij te werken, want loop ik toch al weer behoorlijk wat achter. Het bijhouden en het maken van de weblog neemt ongemerkt toch wel behoorlijk wat tijd in beslag. Het typen op de tablet vlot ook niet altijd even snel.

Vanavond na hard werken aan mij weblog, maar eens een restaurantje gezocht om ook al vanwege de feestelijkheden eens lekker uit eten te gaan. Een grill-restaurant in de buurt heeft een kaart met schappelijke prijzen en heb ik een vis menu (soort zalm ?, zeiden ze) genomen, met 3 grote piepers (geen rijst dus) en diverse verse groentes. Dus veel vitamines en een groot glas bier erbij. De cappuccino als toetje hebben ze vergeten te berekenen, dus klein voordeeltje voor mij.

Op naar de hut nog een klein slaapmutsje en slapen.